Արտատպված է Արմեն Մարտոյանի ֆեյսբուքյան էջից:
Դու դատում ես հերոսին փոխարենը`խրախուսում մեղավորին։
Հիշիր՛, հիմա դեռ ժամանակը չէ, բայց լավ հիշիր, երբ կգա ժամանակը, ոչ ոք քեզ չի պաշտպանելու, նույնիսկ նրանք ում պարգևավճար ես տվել։
Կգա ժամանակը, երբ այս ամենը կդառնա դատական քննության առարկա, բայց դու չես ունենա լծակներ ու անկախ քո ֆիզիկական ներկայությունից՝ քեզ կդատապարտեն ցմահ։
Ինչն՞է ափսոս, ասեմ՝ մի բուռ մնացած հողը, որ տալու ես, մեկել մատաղ կյանքերը որ (հիմա արդեն իրական «հանուն ոչընչի») տալու ես «թատրոն-պատերազմ» սարքելու համար։ Իսկ պատերազմ սարքելու ես, քո իսկ պլանավորած հողահանձնում պրոցեսը ի կատար ածելու համար։
Ով իմ գրառումը չի «հասկանում», կամ մտածելակերպից զուրկ է, այսինքն ՝ապուշ, կամ ստոր դավաճան է ( քո պադելնիկը) և այսինքն գիտակցաբար երկիրը տանում է կործանման, քեզ հեզ ժպտալով ու կամակատարտ լինելով։ Հիշի´ր հիմա դեռ ժամանակը չէ, երբ ժամանակը կլինի ՝ շատ արագ «որսորդի» կարգավիճակըդ կփոխվի «որսի» ու կյանքդ կվերածվի կաշմառի։ Հիմա դեռ ժամանակը չի, վայելի քո ժամանակը, այն շուտով` (մինջև 1.5 տարի) կվերջանա, իսկ քո կատարած արհավիրքները կգրվեն դասագրքերում։
Մի նեղացիր, ճշմարտությունը հիվանդանում , բայց չի մահանում։ Հիմա կըմտածես, թե ես ինչ՞շահ կամ հուշող ունեմ՝ ոչ մի շահ, ոչ մի հուշող։ Ուղղակի շատ եմ սիրում երկիրս ու ափսոսում եմ, որ ծաղրածուն է ղեկավարում ամբոխին։ Համոզվսծ եմ, որ եթե մի թասիբով, կարգին, իրական «որձ» տղա լիներ քո տեղը, էդ ղզիկ ամբոխը կվերածվեր «թասիբով հայրենասերի»։
Ինչևէ, քոնն է ժամանակը, բայց այն կարճ է՝ дерзай!
ՉՄՈՌԱՆԱՍ , ԵՐԲ ՎՃԻՌԴ ԿԱՐԴԱԼՈՒՑ ԼԻՆԵՆ, ԿԱՍԵՍ՝ սերդեչնի պռիվետ օտ Հարութինա Զիմզիմովա։
Ապագա կա, մի օգտագործի մեզ համար «код» բառեր…